Film może nie najlepszy, ale to bardziej dramat niż thriller, istotny jest bohater i jego stan umysłu. Zaginiona dziewczyna to zapewne dla bohaterki jakieś utożsamienie się z własnym zagubieniem. W filmie pada, że ona nie jest sobą, że się zmienia dla chłopaka, że już nie robi tego co chce i potrzebuje, widać to po relacji z przyjaciółkami. Film jest moim zdaniem o wpływie niskiego poczucia własnej wartości, zagubienia i być może traum z przeszłości na ogólne relacje z ludźmi. Ten chłopak jest nieistotny, jest tylko elementem który pokazuje, że w przypadku takich zaburzeń u bohaterki wybiera ona autodestrukcję, czyli np. toksyczną relacje z narcyzem (na którą musi według niej zasłużyć) i tym samym robi to kosztem innych relacji, w tym przypadku troszczących się o nią przyjaciółek. Widać, że jest zamknięta, odrzuca bez zastanowienia zaloty kelnera o którym potem i tak fantazjuje pod prysznicem. Moment w którym chłopak po nią przyjeżdża pokazuje już dokładnie na czym polega ta relacja, ten koleś po prostu wykorzystuje (pewnie nieświadomie) słabość dziewczyny i w jaki sposób ona walczy ze sobą (scena z nieudanym seksem albo gdy w samochodzie chciała wysiąść ale była totalnie bezsilna). Ostatnia scena na środku jeziora już chyba wprost mówi o czym jest ten film.